Wydawca treści Wydawca treści

Nadleśnictwo Bircza

Nadleśnictwo Bircza zarządza w imieniu Skarbu Państwa gruntami o powierzchni  29 860 ha, z czego ponad 27 600 ha to grunty leśne. Nadleśnictwo położone jest we wschodniej części województwa podkarpackiego (przy granicy  państwowej z Ukrainą), w powiatach: przemyskim (gminy: Bircza, Fredropol, Dubiecko, Krzywcza) oraz bieszczadzkim   (gmina Ustrzyki Dolne).Grunty Nadleśnictwa stanowią zasadniczo 7 dużych, 9 średnich oraz ponad sto drobniejszych kompleksów leśnych. Zasięg terytorialny Nadleśnictwa przekracza 500 km2, a lesistość tego obszaru wynosi ponad 60%. Administracyjnie Nadleśnictwo podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie. W jego skład wchodzą 3 obręby leśne podzielone na 21 leśnictw.

Teren Nadleśnictwa Bircza położony jest na styku Karpat Wschodnich i Zachodnich –południowa i wschodnia część leży w Karpatach Wschodnich (mezoregiony: Góry Sanocko-Turczańskie   i Płaskowyż Hyrowski ). Pozostała część to mezoregion Pogórza Przemyskiego reprezentujący Karpaty Zachodnie.
Według regionalizacji klimatycznej Polski Romera, teren Nadleśnictwa należy do klimatu górskiego i podgórskiego. Sieć rzeczna na terenie Nadleśnictwa jak i w zasięgu jego działania w zdecydowanej większości należy do dorzecza Sanu (II rzędu) leżącego w zlewni Wisły – główne osie sieci rzecznej Nadleśnictwa stanowią prawe dopływy Sanu. Są to rzeki: Wiar i Stupnica. Południowo-wschodni kraniec Nadleśnictwa, należy do dorzecza Dniestru, wpływającego do Morza Czarnego. Układ i gęstość sieci rzecznej wykazują dużą korelację z rzeźbą terenu i budową geologiczną tworząc przepiękny kratowo – rusztowy układ grzbietów i cieków. Tereny Nadleśnictwa położone są w zakresie wysokości od 260 do 685 m n.p.m. i dominuje tu rzeźba terenu typowa dla pogórzy i gór niskich.
Dyrektor Generalny Lasów Państwowych Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2001 r. utworzył na całym obszarze Nadleśnictwa Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Birczańskie".
Tereny Nadleśnictwa Bircza to obszar obfitujący w walory kulturowe. Do najciekawszych obiektów zabytkowych należą: Zespół klasztorny w Kalwarii Pacławskiej oraz gotycko – renesansowa murowana cerkiew w Posadzie Rybotyckiej.
Walory tego terenu najbardziej oddają słowa Stanisława Krycińskiego:
 
 
„Pogranicze dwóch narodów. Kraina burzliwej historii, opustoszałych wiosek, dzikich lasów i zapomnianych cerkiewek. To drugie Bieszczady, wprawdzie bez połonin, ale i bez masowego ruchu turystycznego, hałaśliwych wycieczek i kiosków z pamiątkami".
 
 Mapa Nadleśnictwa


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza

Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza

W dniach 17, 18 i 19.02.2015 r. na terenie Nadleśnictwa Bircza obyła się inwentaryzacja zwierzyny grubej metodą pędzeń próbnych.

Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza

 

W dniach 17, 18 i 19.02.2015 r. na terenie Nadleśnictwa Bircza obyła się inwentaryzacja zwierzyny grubej metodą pędzeń próbnych.

Powierzchnie zostały wybrane za pomocą generatora liczb losowych. W tej metodzie wystarczy policzyć zwierzynę na powierzchni odpowiadającej do 10% całkowitej powierzchni kompleksu leśnego, aby następnie wyliczyć zagęszczenie i liczebność gatunków dla całego kompleksu leśnego.

Uczestników liczenia podzielono na dwie grupy. Jedną z nich była grupa obserwatorów ruchomych, drugą tworzyli obserwatorzy stali, zapisujący wszystkie spostrzeżone zwierzęta, z określeniem płci i przybliżonym wieku.

W inwentaryzacji oprócz pracowników służby leśnej oraz stażystów Nadleśnictwa Bircza wzięli udział pracownicy Nadleśnictwa Krasiczyn, Dynów, Brzozów, Mielec, Tuszyma, Lubaczów, Leżajsk, przedstawiciele Koła Łowieckiego:  „Bór" Bircza, „Ryś" Ustrzyki Dolne, „Dzik" Przemyśl, „Żbik" Przemyśl.

Pogoda dopisała, przez trzy dni pędzeń była słonecznie,  co w znacznym stopniu poprawiało organizację i wpływało  pozytywnie na nastroje uczestników pędzenia których  każdego dnia było  ponad 70 osób.   Wśród zainweteryzowanej zwierzyny znalazły się takie gatunki  jak jelenie, dziki , sarny, zające,  lisy, kuna, oraz wiewiórka.

                                                                                       

 

Pędzenia próbne

Jedna z metod inwentaryzacji zwierzyny - głównie płowej - polegająca na przepędzaniu określonych partii lasu i liczeniu wychodzącej zwierzyny. Dla przeprowadzenia inwentaryzacji tą metodą konieczne jest zaangażowanie stosunkowo licznej naganki oraz przeszkolonych obserwatorów.